۱۹ بهمن ۱۳۹۶، ۱۴:۱۰

فیلم های فجر ۳۶ در نگاه منتقدان

بازیگران «تنگه ابوقریب» به خود بالیدند/ افتخار عوامل به فیلم

بازیگران «تنگه ابوقریب» به خود بالیدند/ افتخار عوامل به فیلم

علی مرادخانی فعال رسانه طی یادداشتی درباره فیلم «تنگه ابوقریب» اظهار کرد که این اثر سینمایی باعث افتخار بازیگران و عوامل سازنده فیلم است.

به گزارش خبرنگار مهر، علی مرادخانی فعال رسانه طی یادداشتی به شرایط و حال و هوای اکران فیلم سینمایی «تنگه ابوقریب» در کاخ رسانه سی و ششمین جشنواره ملی فیلم فجر پرداخت.

در این یادداشت چنین آمده است:

«اکران فیلم در کاخ رسانه برای سینمایی ها اتفاق خاصی است. از این جهت که این نوبت نمایش می تواند عیار فیلم را تا حدودی دست دهد و خب طبیعی است که سینمایی ها با استرس به این نوبت اکران بیایند تا بازخوردهای اولیه فیلم‌شان را در میان همکاران شان ببینند. دیشب اما بعد از اکران «تنگه ابوقریب» قصه جور دیگری بود. بعد از فیلم تمام سالن دست زدند، از دستاوردهای فنی حیرت کرده بودند، همه خوشحال بودند که «فیلم» دیده اند ولی این تمام قصه نبود!

دیشب موقعی که سکانس های پایانی فیلم داشت پخش می شد کسی پشت سرم داشت گریه می کرد و هنگامی که از جایم بلند شدم، دیدم مهدی پاکدل و امیر جدیدی بودند که آرام داشتند برای قهرمان های فیلم که به خون خفته اند اشک می ریختند. دیشب وقتی فیلم تمام شد بازیگرهای فیلم توی بغل هم داشتند برای مظلومیت آدم هایی که نقش شان را بازی کردند اشک می ریختند و به خود می بالیدند که در این فیلم بوده اند. و خودمانیم، چند فیلم در جشنواره داریم که بازیگرانش اینطور افتخار کنند به حضور در آن فیلم؟

دیشب بازیگرها موقعی که جلوی چشم دوربین های رسانه ها ایستادند چشم شان سرخ بود از اشک های توی سالن. مهدی پاکدل توی نشست خبری از حیرتش موقع مواجهه با آن دختر نوجوان گفت که با تماشای فیلم «تنگه ابوقریب»، جنگ را به عنوان بخشی از هویتش پذیرفته است.

جواد عزتی گفت: دوست داشتم بیرون از فیلم باشم تا راحت بتوانم با آن زار بزنم و خودش بغض کرد و تا پای زار زدن هم آمد.

این حرف ها سینمایی نیست، منطقی هم نیست. ولی مگر ایستادن آن مردانِ مرد توی تنگه ابوقریب آن هم جلوی آن همه تجهیزات و تانک و موشک دشمن منطقی بود؟ اصلا کدام منطقی می پذیرد ایستادنِ ۸ ساله یک ملت را در برابر حمله‌ صد و چند ده کشوری صدام؟

عوامل فیلم همگی ستاره هستند، ولی از دیشب تا به‌حال برای من ستاره تر شده اند. نه بخاطر آن همه تشویق باشکوه مدام بعد از اکران فیلم. فقط و فقط برای لحظه ای که روی پرده سینما عبارت «پیشکش به شهدای گردان عمار» نقش بست و ستاره های فیلم، همراه با همه سالن یکپارچه برای ستاره های همیشه درخشان این مملکت دست زدند.

و چه سیمرغ و جایزه و تشویقی بالاتر از اینکه بعد از فیلم ات، مردم بایستند و برای شهدای این مملکت دست بزنند؟»

کد خبر 4223044

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha